Water naar de zee dragen

Het gebeurt regelmatig dat gasten ons vragen of we nog iets nodig hebben uit Nederland. Meestal draait het voor ons om een kruik Corenwyn, een pot sambal of een fles ketjap manis, dingen die hier niet te krijgen zijn. Laatst kwamen we er achter, dat we hier nergens bawang goreng konden krijgen, en dat is toch wel erg lekker over de nasi goreng of in de soto soep.
Gelukkig waren een paar gîtegasten die dit voorjaar een weekje bij ons bivakkeerden zo goed om behalve wat Corenwyn ook twee zakken bawang goreng voor ons mee te brengen. Vanavond staat er dus soto soep op het menu.
Maar zijn dat soort zaken nou echt nergens te krijgen?
Afgelopen maandag moesten we in Mâcon zijn, en omdat we nog wat tijd te doden hadden tot we bij de Chinees konden lunchen, schoten we nog even een elektronica zaak binnen.

En toen we daar het parkeerterrein af wilden rijden op weg naar de Chinees, zagen we opeens een (net geopende) zaak die Asia Shop heette.
Uiteraard stopten we daar om even rond te neuzen, en tot onze stomme verbazing verkochten ze daar allerlei soorten instant-mie, grote zakken pandanrijst, diverse kruidenmixen, sambal oelek in betaalbare potten van 800 g en ... zakken bawang goreng. Nou is het niet zo, dat we Henk en Ingrid, sorry, Henk en Gerda of anderen nooit meer wat hoeven te vragen. Per slot van rekening is 2 x 30 km op en neer naar Mâcon rijden voor een zakje bawang goreng een beetje overdreven. Zelfs als je bedenkt dat de Hollandse bawang goreng € 0.30 duurder was dan de Franse, blijft het aantrekkelijk om daar niet helemaal voor naar Mâcon te hoeven rijden...