Een bekentenis

Ik moet een bekentenis afleggen : ik ben dol op opera. Nou, ja, dol op opera; ik ben dol op één opera.
En die ene is “La Traviata” van Verdi. Hoe dat zo gekomen is? Dat is een lang verhaal...

Het begon allemaal begin zeventiger jaren met een set van 3 LP’s die ik van een Russische vrouw in een soort van cadeau-uitwisselingsprogramma ontving: “Let it be” van de Beatles ging naar de Sovjet Unie, en ik kreeg “La Traviata” in het Russisch terug, in een typische Sovjet Melodia luxeverpakking. Ik werd al snel gegrepen door de mooie muziek, en hoewel ik in die dagen wat aan Russisch deed, moest ik me toch voornamelijk behelpen met een beknopt verhaal uit een boek over opera’s om er achter te komen waar La Traviata zo ongeveer over ging.
Maar nogmaals, de muziek vond ik prachtig, en daar deed de Russische uitvoering niets aan af.
Een aantal jaren later zag ik “La Traviata” een keer op TV, in het Italiaans en met ondertitels, en sindsdien ben ik verkocht als het om díe opera gaat. Inmiddels had ik ook Dumas fils’ “La Dame aux Camélias” gelezen.

Nog weer wat later, na de val van de muur, begonnen er opeens niet onverdienstelijke Oost-Europese operagezelschappen op tournee te gaan, en zo zag ik mijn eerste “La Traviata” live uitgevoerd door een Pools gezelschap.
Denkende dat één opera wel een beetje magertjes klinkt voor een echte operaliefhebber, breidde ik mijn aandachtsveld een beetje uit. En ja, wat kies je dan? “La Bohème” kende ik al van de TV, net als “Madame Butterfly”. “Die Zauberflöte”, “Così Fan Tutte”, Le Nozze di Figaro” en “Carmen” gingen er ook best wel in, maar dan praten we toch wel over het lichtere werk. Wagner lag me om politieke redenen niet zo, maar Tsjaikovski kon ik als componist wel waarderen, en Poesjkin ging er bij mij ook goed in, dus waarom niet “Schoppenvrouw” en “Jevgeni Onegin” geprobeerd? Zo gezegd zo gedaan.

Maar noch “Schoppenvrouw”, noch “Onegin” spraken me erg aan, zodat ik me na me nog een paar maal aan een wat zwaardere opera gewaagd te hebben, me maar tot de lichtere Mozart, “Carmen” van Bizet en “La Traviata” beperk. Dus van welke opera staat er inmiddels een fraaie uitvoering op DVD op de plank, die ook regelmatig afgespeeld wordt? Drie maal raden...

Hoe kom ik nou opeens op zo’n verhaal terecht? De film “The Artist” werd onlangs vertoond in een buurtcentrum in een nabijgelegen dorp, maar omdat we die avond bezet waren konden we er niet heen. Na wat Googelen bleek de film ook in een echte bioscoop in Chalon te draaien, dus togen we naar Chalon, naar de bioscoop Axel en bekeken de film, die inderdaad best de moeite van 30 km rijden waard bleek te zijn. Na afloop stond ik nog even wat te bladeren in de diverse folders, en wat bleek? Deze bioscoop vertoont op geregelde tijden live uitvoeringen van opera’s die in het New Yorkse Metropolitan Opera House worden vertoond.

En wie schetst mijn verbazing, toen ik zag dat op 14 april a.s. “La Traviata” wordt vertoond, “live” vanuit New York, met (hopelijk) Amerikaanse onder- of boventiteling...

Voor onze eigen website klik hier.